Dit is het verhaal van de Kemmelberg in de koers. En dan vooral in de wielerklassieker Gent-Wevelgem. Elke kassei heeft een verhaal !
De Kemmelberg zit sedert 1955 in Gent-Wevelgem, éénmaal werd er niet over de berg gekoerst, dat was in 1991 (geen volgwagens, geen renners). In 2020 werd door corona de berg pas in het najaar beklommen. Gent-Wevelgem werd op 11 oktober gereden. De organisatie deed de Noord-Franse hellingen niet aan en koos voor een lus van 5 Heuvellandse bergen met 3 keer de beklimming van de Kemmelberg (twee keer van de kant Belvédère en één keer van de kant Ossuaire.) Door de dreigende coronacijfers was de Kemmelberg afgesloten voor het publiek.
Gent-Wevelgem werd voor het eerst gereden in 1934. De renners over de Kemmelberg laten rijden was een idee van toenmalig koersdirecteur Georges Matthys, hij wou daardoor de wedstrijd selectiever maken. Het werd in 1955 een cyclocross of nog beter een loopkoers. Heel wat renners geraakten van het Frans kerkhof niet al fietsend naar boven. De latere winnaar Briek Schotte deed dat wel. Het jaar nadien liet de burgemeester van Kemmel, Jacques Bruneel de la Warande de weg met kasseien aanleggen. Echter niet het tussenstuk dat een aarden weg bleef. Dat stuk werd pas in 1964 geasfalteerd. Raymond Poulidor, pépé van Mathieu Van der Poel had in de editie van dat jaar op het onverharde stuk zijn wiel gebroken, wat voor een pak kritiek zorgde in de Franse pers. Die pers sprak van een schande en burgemeester Maurice Goudeseune (landbouwer uit Kemmel) kon niet anders dan ook dit stukje te verharden, dan wel niet in kasseien maar in asfalt. In de jaren ’60 werden wegen verhard met een laagje asfalt. Ook de Klokhofweg die vanaf 2016 de afdalling is werd toen geasfalteerd. De andere aardeweg, de Lokerdreef werd dan weer zo gelaten. Dat het stukje tussen de twee horecazaken niet eerder in kasseien werd gelegd heeft een commerciële reden. Voor de eigenaar van deze horecazaken, Jacques Bruneel de la Warande, was het voldoende als de klanten tot aan de zaken konden rijden. Tijdens de coronacrisis van 2020 werd een deel van de Lokerdreef aangelegd in verharde steenslag.
De helling wordt in Gent-Wevelgem doorgaans beklommen via de Monteberg, maar in sommige edities wordt ze beklommen vanuit de Dries in Kemmel of vanaan het Frans kerkhof. Dit was zo tot in 1976. De Kemmelberg zat ook drie keer in de koers, dat was in 1975 en 1976, twee edities gewonnen door Freddy Maertens. In 1975 was dit in zelfs in de sneeuw.
" Het sneeuwde in heel het land maar niet in Kemmel."
Ook in 2013 werd Vlaanderen getrakteerd op een wit tapijt. De wedstrijd startte uitzonderlijk in Gistel. De Kemmelberg hield deze editie stand. “Het sneeuwde in heel het land maar niet in Kemmel”
Om de zoveel jaar was er chaos in de afdaling van de Kemmelberg. In 2002 kende de doortocht op de Kemmelberg een dramatische afloop. Tijdens de Driedaagse van De Panne veroorzaakte een wegslingerende drinkbus een val van ondermeer Andrei Tchmil (°1963) die bezig was aan zijn afscheidsjaar en zijn voorjaar kon vergeten. Het jaar nadien, in 2003 werd de Kemmelberg uit de Driedaagse van De Panne geschrapt. Dat zinde Jean-Pierre Geelhand de Merxem, die de belangen behartigde van de horeca op en rond de Kemmelberg, helemaal niet. Hij verwelkomde de renners van Gent-Wevelgem met dit spanddoek. “Flandriens ja, bleiters neen!''
Sedert 2018 heet de wedstrijd Driedaagse Brugge-De Panne: er is een wedstrijd voor de heren en een wedstrijd voor de dames. In 2020 besloot de organisatie niet langer de bergen in Heuvelland op te zoeken. De editie werd uiteindelijk niet gereden.
Ook chaos in de 68ste editie van Gent-Wevelgem op 11 april 2007 , een editie overschaduwd door zware valpartijen in de afdaling van de Kemmelberg. Grootste slachtoffer was de Fransman Jimmy Casper, die met zijn gezicht enkele meters over de kasseien schuurde. Aart Vierhouten, Marco Velo en Fabio Sacchi waren eveneens betrokken bij de massale valpartijen. De Duitser Marcus Burghardt van T-Mobile won dat jaar voor ploeggenoot Roger Hammond en Óscar Freire.
"De wielertaks bracht uiteindelijk 5000€ op."
Ook de politiek mengde zich met de Kemmelberg. Na 36 jaar wordt de gemeente Heuvelland in 2014 bestuurd door Gemeentebelangen en niet langer door CVP/CD&V. Om beter bij kas te zitten legt de gemeente Heuvelland voortaan een taks op om over de Kemmelberg te koersen. Burgemeester Marc Lewyllie wil de koersen alvast niet verbieden in zijn gemeente maar zal daaromtrent vooraf een financiële overeenkomst aangaan met de organisatoren. “300€ voor wedstrijden tijdens de week, 500€ voor wedstrijden op zondag.” Wel benadrukte burgemeester Lewyllie dat de tolheffing in bepaalde media verkeerdelijk werd aangehaald als het betalen voor het koersen over de Kemmelberg alleen. "Het gaat over alle sportevenementen in Heuvelland. Naast wielerwedstrijden zijn dan ook bijvoorbeeld de Rallysprint van de Monteberg en de Ypres Rally. De wielertaks bracht in 2014 5000 € op.
Ook Wereldoorlog 1 gerelateerd is de Great War Remembrance Race in 2018. Daarin wordt de Kemmelberg beklommen via het asfalt en dus de Klokhofweg. Flanders Classics schrapt de Great War Remembrance Race het jaar nadien al van de wielerkalender. De eendagswedstrijd kon de concurrentie met de Vuelta en andere WorldTour-wedstrijden in augustus niet aan.
De enige editie van de Great War Remembrance Race werd gewonnen door de Est Mihkel Räim (Israel Cycling Academy)
In 2021 werd het kruispunt aan de voet van de Kemmelberg heraangelegd. Zo werden een 4-tal ribbelstroken in kasseien aangebracht. Enerzijds wordt het gemotoriseerd verkeer hierdoor afgeremd, anderzijds krijgen de recreatieve en sportieve fietsers al een eerste signaal dat de Kemmelberg zo zal volgen. De aanloop naar de Kemmelberg werd eveneens verfraaid met klinkers.
Opvallend verder is dat het kunstwerk Venus Hill van Johan Tahon zo opnieuw mooi zichtbaar werd.
Het 9 meter hoge beeld V(enus) Hill van de Oostendse kunstenaar Johan Tahon werd in 2005 geplaatst op het hoogste punt van het jeugdvakantiecentrum De Lork. Het beeld maakte deel uit van de eerste editie van De eerste editie "2003 Beaufort: kunst aan zee".